برق و الکتریسیته

مفصل بندی کابل از جمله عواملی است که در سیم کشی های ساختمانی و صنعتی کاربرد بسیاری دارد. در مفصل بندی کابل دو عامل هست که اهمیت بالایی دارد و باید در هنگام کار به آن توجه شود.

اول مقاومت فیزیکی کابل هست که باید در هنگام مفصل بندی حفظ شود و دوم مقاومت در برابر نفوذ آب هست که اهمیت بالایی دارد و در واقع همان عایق بندی کابل به شمار میرود.

انواع روش های مفصل بندی کابل

سه مدل روش مفصل بندی داریم که رایج تر هستند. 

1- مفصل بندی به صورت آپارات

2- مفصل بندی به صورت مفصل حرارتی

3- مفصل بندی به صورت مفصل رزینی

در ادامه هرکدام را به اختصار توضیح داده و مزایا و معایبشان را بررسی میکنیم.

مفصل بندی کابل به صورت آپارات

این روش مفصل زنی برای کابل از قدیمی ترین روش ها محسوب می شود. در این روش ابتدا روکش سیم هارا به میزان مناسب از سیم جدا می کنیم. سپس برای کابل هی سه رشته سه عدد مف استفاده میکنیم. مف ها قطعه ای هستند از جنس مس که استوانه ای شکل بوده و در هنگام مفصل زنی دو سر رشته ها را در دو طرف آن وارد کرده و با وسیله ی مخصوص آن را سفت میکنند.

باید دقت کرد که مف ها هم قطر هر رشته سیم باشد. چرا که اگر کوچک تر باشد که عملا سیم داخل آن جا نخواهد شد و اگر خیلی بزرگ تر باشد عایق بندی به خوبی صورت نمی گیرد.

این موضوع برای دستگاه مف زن هم صادق است. باید دقت نمود که دستگاه به اندازه قطر سیم تنظیم باشد. زیرا کمتر یا بیشتر سفت کردن مفت ها ممکن است به سیم ها آسیب برسانند.

پس از مف زنی با چسب برق حسابی اتصال را عایق بندی میکنیم.

مزایای این روش این است که تجهیزات خاصی لازم ندارد و به راحتی در هر مکانی قابل استفاده است.

معایای این روش هم این است که مقاومت فیزیکی و عایقی سیم بسیار کمتر از دو روش دیگر خواهد بود.

مفصل بندی کابل به صورت مفصل حرارتی

نکته مهم در این نوع مفصل بندی این است که باید روکش بیشتری از سیم برداشته شود. پس از اینکه مثل روش قبل مف ها نصب شد. از سه فیت حرارتی برای هر کابل استفاده میکنیم. سپس کل سیم را در یک فیت حرارتی بزرگ تر قرار میدهیم تا کل مفصل به خوبی عایق بندی شود.

فیت های حرارتی قطعه هایی پلاستیکی هستند که روی سیم قرار می گیرند. این قطعه ها با حرارت دیدت کوچک شده و چفت سیم ها میشوند و به این صورت سیم را به خوبی عایق بندی می کنند.

بعد از اینکه فیت حرارتی آخر هم به خوبی روی سیم نصب شد. دو طرف آن را با چسب برق حسابی عایق بندی می کنیم.

مزایای این روش این است که به سرعت مفصل بندی انجام می شود. 

معایای این روش هم مقاومت پایین فیزیک و عایقی مفصل است. البته مقاومت آن از روش آپارات بیشتر است ولی استفاده این نوع مفصل زنی برای محیط هایی که قرار است مفصل برای زمان زیادی در میان و آب و رطوبت قرار بگیرد توصیه نمیشود.

مفصل بندی کابل به صورت مفصل رزینی

بهترین روش برای مفصل زنی همین روش مفصل زنی به صورت رزینی است. داخل پکیج این نوع مفصل زنی، قاب رزین، یک درپوش، جدا کننده فاز کابل و چسب رزین است. این پکیج را می توانید به راحتی در بازار تهیه کنید.

نکته این روش این است که سه کابل باید با اندازه های متفاوت بریده شوند که محل اتصال هر کابل رو هم قرار نگیرد. پس از مف زنی به روش قبلی محل اتصال سیم ها به خوبی با لحیم عایق بندی میشود که در آینده اتلاف انرژی نداشته باشیم. در دو روش قبل این موضوع رعایت نمیشود و همین موضوع باعث می شود که پس از مدتی اتلاف انرژی به وجود بیاید.

سپس جدا کننده فازی را بین سیم ها قرار میدهیم. بعد قاب رزین را دور کل سیم میبندیم. دو طرف قاب را با چسب برق میبندیم تا چسب رزین از قاب خارج نشود. سپس چسب رزین را آماده میکنیم و داخل قاب میریزیم. سپس باید حدود یک ساعت صبر کنیم تا چسب سفت شود. این موضوع بسیار مهم است که یه اندازه ی کافی صبر نمود وگرنه مقاومت فیزیکی و عایقی سیم ها کاهش پیدا خواهد کرد.

مزایای این روش این است که مقاومت مفصل چه ار نظر فیزیکی و چه از نظر مقاومت در برابر نفوذ آب بسیار بالاست.

معایای این روش هم این است که حجم مفصل بالاست و نمیتوان در محیط های کم حجم از این روش  استفاده کرد.